er het thema natuurlijke ecosystemen.
Ook al had ik in mijn leven alles netjes op de rit, ik had het gevoel dat er iets miste. Ik heb mijn huurhuis en baan opgezegd, alles achter me gelaten en dit project aangenomen. Een onzekere stap in het diepe, maar het bleek het beste wat ik kon doen. Dit project bood mij kans om de sleur in mijn leven te doorbreken en een nieuwe weg in te slaan.
Stress loslaten in BoodavilleVanuit Barcelona nam ik de trein naar Boodaville, de plek van het project gelegen in een buitengebied van Spanje. Maja en Aggelos, mijn tutor en mede-ESC'er, hebben me daar opgehaald. Ik was er al eerder geweest en het was als thuiskomen om ze weer te zien. Samen maakten we mijn favoriete slaapplekje klaar. We sleepten een lattenbodem en matras naar buiten onder een grote dennenboom. Het was dan wel september, maar nog steeds heerlijk weer. De dagen erna kwam ik maar moeizaam in het Boodaville ritme. Ik had nog zoveel haast in mijn lijf dat ik het moeilijk vond om te ontspannen. Maja en Aggelos daarentegen straalden zoveel innerlijke rust uit... Ze hebben me alle ruimte gegeven en we hebben er veel over gepraat. Na een paar dagen voelde ik me een stuk beter.
In Boodaville werkte ik mee aan een onderwijsproject gericht op duurzaamheid. Zo gaven we cursussen over natuurlijke ecosystemen en permacultuur. Ik gaf rondleidingen, hielp mee met het afbreken en opnieuw opbouwen van een dak en legde een ‘wicking bed garden’ aan: een systeem waarbij de plant in zijn eigen waterbehoefte voorziet. Tussen de evenementen door onderhielden we de paden en groeven gaten voor zaï, een landbouwtechniek om water op te sparen. Ook het verplaatsen van compost, zand, grind en water hoorde bij de taken.
Veel verschillende nationaliteiten om mij heenDe cursisten verbleven in tenten of in één van de huizen van Boodaville. Wat heel bijzonder was dat er vaak veel verschillende nationaliteiten samen waren. Dit project heeft mijn blik op de wereld veranderd. Je zou kunnen zeggen dat het leven lijkt op dat van een hamster in een wiel. Net zoals de hamster moeten ook wij hard rennen om ons plekje in het leven te behouden en dan is het moeilijk om ook nog eens zo duurzaam mogelijk te leven. Vroeger was geld een ruilmiddel, nu is geld een doel voor veel mensen. Als we stoppen met naar steeds meer verlangen, maar tevreden zijn met wat we hebben, dan zou de wereld een mooiere plek worden.
Mijn mooiste herinnering: écht samenzijnWat mij vooral bijblijft, zijn de vrije middagen aan en in de rivier. Het gevoel van samen: écht tijd en aandacht hebben voor elkaar. Ik ging ook graag naar een platte rots om te lezen, Boodaville heeft een uitgebreide bibliotheek met hele interessante boeken! Maja pakte regelmatig haar gitaar erbij en op de heetste dagen, wanneer we op de koelste plek van Boodaville samenkwamen, speelde ze haar liedjes en zong ze zachtjes mee.