Ik had twee wensen: ik wilde graag langere tijd in het buitenland werken én ik wilde graag een carriereswitch van het bedrijfsleven naar de NGO-sector. European Solidarity Corps (ESC) leek mij een handig hulpmiddel om beide doelen te bereiken. Mijn ESC-zoektocht richtte zich op één onderwerp: milieubescherming. Uiteindelijk werd ik aangenomen door een “groene NGO” in Riga, “homo ecos”. Eigenlijk heeft Letland mij dus gekozen. Juist het feit dat ik niets over de taal, de cultuur en de natuur van het land wist, trok me aan!
Creative Upcycling expertEén jaar lang werkte ik samen met een andere ESC-vrijwilligster uit Oekraïne in allerlei rollen voor “homo ecos". Deze organiseert promoot een 'groenere, milieubewuste en duurzame levensstijl', met name onder jongeren en jonge families in de grote stad. Als ESC’ers organiseerden wij creatieve workshops voor allerlei doelgroepen, waarbij we lieten zien welke dingen ons milieu en onze leefomgeving negatief beïnvloeden, welke 'groenere' alternatieven er zijn, en hoe je iets moois kunt maken van iets ouds. Ik kan nu wel zeggen dat ik een “creative upcycling” expert ben geworden! Daarnaast hielp ik bij de (online) communicatie, verzorgde ik de fotografie bij evenementen en gaf ik Engelse en Nederlandse les.
In mijn vrije tijd heb ik veel kunnen zien van Letland, zowel de “grote” steden als het mooie, rustige platteland, en de buurlanden Litouwen, Estland en Wit-Rusland. Het handige van ESC is dat je snel contacten opdoet met vrijwilligers op soms bijzondere plekken en dat je dus overal een slaapplaats én gids hebt. Verder heb ik leren volksdansen op traditionele muziek. Een absolute topervaring was Ligo, de viering van midzomernacht. De hele nacht dansen, eten en zingen bij het kampvuur, en ’s ochtends de zon begroeten! Ik ben zelf niet erg spiritueel, maar ik voelde me op dat moment één met de natuur en de Letse tradities!
Taalfrustraties en Letse bureaucratieIk heb erg mijn best gedaan om de Letse taal te leren, maar dat bleek toch erg lastig. Daarbij helpt het niet dat alle jongeren in Riga vloeiend Engels spreken. Op werk was het soms frustrerend dat ik veel dingen niet zelf kon doen, omdat ik de taal niet goed genoeg sprak of schreef. Voor ieder mailtje of telefoontje moet je dan een collega om hulp vragen. Gelukkig kon ik mijn collega’s weer helpen met andere technische dingen, dus ik voelde me zeker niet nutteloos! Verder is de Bureaucratie (ja, met een hoofdletter!) in Letland nog hardnekkig. Alles moet in drievoud, getekend, met een stempel en een contractnummer. Ook moet ik iedere maand bonnetjes inleveren om mijn eetgeld te verantwoorden.
CarrièreMijn plan was altijd al om langer in het buitenland te blijven. Na mijn ESC ben ik dus op zoek gegaan naar werk in Letland. Daarbij heeft mijn ESC-ervaring en het netwerk dat ik hier heb opgebouwd zeker geholpen! Ik woon en werk nog steeds in Riga; via “homo ecos” krijg ik regelmatig freelance opdrachten als projectcoördinator en auteur op het gebied van duurzaamheid, milieu en ontwikkelingssamenwerking.
Op den duur verwacht ik terug te keren naar Nederland en dan hoop ik dat het portfolio dat ik in Letland heb opgebouwd mij helpt om ook in Nederland werk te vinden in deze sector!