Toen ik naar Thailand vertrok had ik geen enkele ervaring met lesgeven. Toch werd van ons verwacht dat we onze lessen volledig zelf invulden. Heel moeilijk in het begin, maar het wende snel. En stiekem was dit eigenlijk alleen maar leuker! Samen met een andere vrijwilligster maakte ik een plan van aanpak, om de kinderen Engels te leren.
Een persoonlijke band met je leerlingenHet niveau van de Engelse taal was erg laag, bij de kinderen én leraren. Niet voor niets zaten de leraren regelmatig bij ons in de klas om van ons te leren! Om de lessen toegankelijk te houden, gaven we op een zo'n speels mogelijke manier les. Je ontwikkelt daardoor een enorme creativiteit, omdat je telkens nieuwe spelletjes en liedjes bedenkt. We gaven elke dag les aan twee of drie klassen, waardoor we echt een persoonlijke band opbouwden met de kinderen.
Tijdens de lunch deden we een poging te communiceren met de Thaise leraren, waarbij Google Translate een belangrijke rol speelde. Ook aten we de meest culturele en lokale gerechten, heerlijk! Na de lessen kregen we dagelijks de kans het land te ontdekken. Doordeweeks werd er de meest uiteenlopende uitjes georganiseerd, van een bezoekje aan de avondmarkt tot een barbecue en een bezoekje aan een stad in de buurt. In de weekenden waren we vrij en ging ik, op eigen initiatief, met een groepje vrijwilligers een paar weekendjes weg om meer van de omgeving te zien.
Olifanten wassen en bananenbomen kappenNa het lesgeven heb ik in Thailand nog een week vrijwilligerswerk met olifanten gedaan. Een andere ervaring, maar minstens net zo leuk! We hielden ons bezig met de verzorging van de olifanten, bananenbomen kappen en de dieren voeren. In de middag verkenden we de omgeving. Een hele bijzondere ervaring om zo met deze mooie dieren om te gaan. Na een fantastische periode van vrijwilligerswerk op de tempelschool en met de olifanten, was het voor mij tijd om de rest van het prachtige Azië verder alleen te ontdekken.